Haatzaaiing!
Maluku4Maluku heeft alle contacten stilgelegd met de producent en zakelijke leider Sander Verdonk van de film “De Oost”, die de basis moet zijn van een lesprogramma onder de titel “De wereld van de Oost”. Nogmaals wij zijn voor artistieke vrijheid in de filmwereld. Maar wanneer de film totaal niet strookt met de waarheid, mag de film “De Oost” nooit aan een lesprogramma voor onze middelbare scholen gekoppeld worden. Of men moet ook moslim-extremistische lesprogramma’s op Nederlandse scholen toelaten. Maar dat zal nooit gebeuren, omdat de Nederlandse democratie tegen het zaaien van haat tegenover wie dan ook verbied.
Onze frontman Leo Reawaruw(tevens ambassadeur Nationale Comité Veteranendag “Witte Anjer Perkjes”)heeft zich redelijk en billijk opgesteld tegenover Sander Verdonk maar hij speelt een spel tegenover alle partijen die kritiek hebben op zijn projecten. Zijn spel is pappen en vooral zoethouden, nergens op ingaan. Veel loze beloften maken tegenover partijen die verontrust zijn, maar iets leveren? Want Maluku4Maluku eist vanaf 5 mei 2020 een disclaimer, maar die komt er niet. Althans niet in overleg met de veteranen en Molukse samenleving. Let wel onder partijen moet men ook defensie, en de veteranen Nederland bijtellen. Want hun vertegenwoordigers hebben vorig jaar ook een lange gesprek met hem gehad. Deze vertegenwoordigers bepalen zelf hun strategie, maar Maluku4Maluku stopt met een afwachtende houding aan te nemen. Beide projecten roepen op tot haat richting alle veteranen, en of Molukse maar ook Indische samenleving. Omdat in de eerste periode van kapitein Raymond Westerling negentig procent van zijn manschappen bestond uit “Ambonezen”. Want bevolkingsgroepen onterecht afschilderen als oorlogsmisdadigers en hun afbeelden als SS militairen, daarmee zaai je haat!
https://www.youtube.com/watch?v=5ozDNKacGSY&t=16s
De vraag is of de Molukkers in Nederland die in het jaar 2021 herdenken dat onze eerste generatie op dienstbevel hier voor maximaal zes maanden naar Nederland kwam. Dat zij allen zitten te wachten op nog meer leugens richting de KNIL Ambonezen of te wel de eerste generatie Molukkers. Sander Verdonk is daarvan op de hoogte gesteld, maar het deert hem niets.
Vlak na 5 mei 2020 verscheen er in Indonesië het bericht dat er investeerders meededen die belangen hebben om een film als “De Oost” uit te brengen. Niet alleen maar om financiële redenen! Onderstaande website verwijst daarnaar:
Papua volk als voorbeeld
Want ten eerste is het nu naar buiten gekomen dat beide projecten geldstromen krijgen vanuit grote Indonesische bedrijven. Daar heeft Indonesië baat bij want zo kunnen ze gruweldaden tegenover de mensheid, en schendingen van mensenrechten, en de onderdrukking van bevolkingsgroepen in het eilandenrijk gaan verbloemen. Let wel, die duren al minimaal meer dan veertig jaar met het volk van Papua als trieste voorbeeld. Willen wij als Maluku4Maluku niet eens spreken over Timor, de Molukken, en Atjeh.
http://www.federatie-indo.nl/21-01-06/
Dekolonisatie betekent vrijheid
Hoe kan men dan binnen de verhaallijn in het lesprogramma spreken over “dekolonisatie”? Want wanneer je een discussie laat ontstaan over jouw eigen zwarte verleden(gruweldaden tegenover de mensheid) als Indonesië, waarin men aan het verhullen is dat het voormalig Nederlands-Indië vanaf 15 augustus in een machtsvacuüm zat. Vergelijkbaar als Syrië waar de IS ineens ook een republiek uitriep enkele jaren geleden, zonder wetgeving of zonder rechtbanken. Met als gevolg duizenden slachtoffers onder de burgerbevolking van Nederlanders, Molukkers, Indo’s en Chinezen, maar ook onder de Joden vielen. De meest bloedige periode staat bekend als de “Bersiap” maar daar spreekt men niet over, en let wel de organisaties onder leiding van het NIOD Amsterdam willen dit alles ook verhullen in een rapport die dit jaar uitgebracht gaat worden. Maar dan dient men wel te beseffen dat een organisatie als KITLV die binnen dat onderzoek actief is, een sterk adviserende rol heeft in de projecten van Sander Verdonk. Waarom organisaties zoals NIOD, en KITLV hier belang bij hebben? Het is heel simpel alles draait om geld, en het voortbestaan van deze organisaties was in gevaar. Men is afhankelijk van subsidies, en wanneer men met de waarheid daarvoor creatief moet omgaan. Zullen de directeuren en beleidsmakers van deze organisaties uit lijfsbehoud dit gaan doen. Want zij zullen de film “De Oost” gaan gebruiken om hun zogenaamde onderzoeksrapport sterker te maken, terwijl de film gebaseerd is op leugens. Maluku4Maluku zal deze week alles naar buiten brengen over de film “De Oost” waar onze frontman Reawaruw van op de hoogte is. Maluku4Maluku is zeker van één zaak dat zal stof doen opwaaien in de wereld van veteranen, en defensie. Ook zal de Nederlandse publieke opinie eindelijk er mee gaan bemoeien.
Want er is op zienbare nieuws op komst. Maar daarvoor zullen wij eerst als Maluku4Maluku, enkele ministeries hierover aanschrijven, ook Nederlandse organisaties waaronder bioscoopketen Pathé.
In dat licht zijn wij als Maluku4Maluku vereerd dat wij de boekenpresentatie in elkaar mogen draaien van een dochter van een Nederlandse veteraan Robert Jimmink die diende onder kapitein Raymond Westerling bij de Korps Speciale Troepen. Het boek met de titel “De Witte Anjer” zal eindelijk een ander licht geven op ware gebeurtenissen, die men moet bestempelen als gruweldaden tegenover de mensheid gepleegd door de vijandelijke partijen. Waar de Nederlandse legereenheden(waaronder Koninklijke Nederlandse Indische Leger en Korps Speciale Troepen) tegen moesten optreden.
Wie is de auteur, en wat wilt ze met “De Witte Anjer”?
Agnès Laurey-Jimmink is gegradueerde in de Godsdienstwetenschappen en is lerares godsdienst geweest op diverse scholen voor het middelbaar onderwijs. Ze is de echtgenote van Cees Laurey, moeder van 5 kinderen en oma van 11 kleinkinderen. Samen met haar man heeft zij in de jaren 80 van de vorige eeuw een evangelische gemeente gesticht in Eersel, Noord-Brabant en later in Lommel, Belgisch Limburg. Ze zijn nu met emeritaat.
Agnès heeft verschillende theologische boeken geschreven voor een breed publiek. Na haar emeritaat is ze doorgegaan met schrijven, omdat haar passie daar ligt. Het boek dat zij schreef over haar vader is haar eerste roman. Een heel bijzonder, meeslepend en waargebeurd verhaal.
Het boek “De Witte Anjer” gaat over het bijzondere en bewogen leven van mijn vader, Robert Jimmink.
Mijn vader leeft niet meer. Om de herinnering aan wat hij heeft meegemaakt te delen met mijn kinderen en mijn kleinkinderen ben ik aan dit boek begonnen. Maar al schrijvend werd ik mij ervan bewust dat ook andere mensen dit weleens een heel bijzonder verhaal konden vinden. Ik liet het script dan ook lezen aan mensen die mijn vader totaal niet gekend hebben of ooit maar iets over hem gehoord hadden. De reacties waren zonder uitzondering positief. Dat was voor mij het signaal om het wat groter aan te pakken en er een ‘echt’ boek van te maken.
Ik heb gekozen voor een biografische roman, omdat wat mijn vader heeft meegemaakt daarin veel beter tot zijn recht komt dan in een droge geschiedenis. Bovendien zijn de verhalen op een zeer sprekende manier aan mij verteld door zowel mijn vader als mijn moeder. Alle gebeurtenissen zijn beschreven zoals ze aan mij zijn doorgegeven of zoals ze elders al staan opgetekend. Waar mogelijk heb ik met neutrale bronnen geverifieerd wat aan mij verteld is. De namen in het boek zijn ook echt, dat wil zeggen: de namen van de personen van wie ik de namen ken, en dat is van veruit de meesten. Als staat geschreven wat iemand in zijn/haar leven deed, is dat volledig waarheidsgetrouw.
De topografische benamingen komen ook overeen met de werkelijkheid, alleen heten sommige plaatsen of landen nu niet meer zo. Omwille van de authenticiteit heb ik vrijwel steeds gekozen voor de oude namen. Tevens heb ik geprobeerd om de aanspreekvormen zo authentiek mogelijk te houden; zo werden ouders in de tijd waarin dit verhaal zich afspeelt nooit getutoyeerd.
Dank
Mijn dank gaat uit naar de mensen die mij geholpen hebben om de feiten op een rijtje te krijgen en om tot het resultaat te komen dat je nu voor je hebt liggen:
De mensen van de stadsarchieven in de verschillende steden in Duitsland en het Nationaal Archief in Den Haag.
De heer Lohnstein, assistant-conservator/registrator van Museum en Kenniscentrum Bronbeek te Arnhem, die uren voor mij uittrok om al mijn vragen te beantwoorden.
Het Nederlands Instituut voor Militaire Historie, dat mij al de benodigde gegevens toestuurde.
Meneer Torenbos die mij bij het museum van de commando’s hartelijk heeft ontvangen, en die mij rondleidde en alles vertelde wat ik nodig had voor mijn boek.
Mijn nichtje Agnes Vliegenthart-Dickhoff, die mij ook de nodige aanvullende informatie gaf.
Mijn broer Rob Jimmink die ook nog wat verhalen wist of mij bevestigde.
Mijn man Cees Laurey, die telkens geduldig de verhalen die ik voorlas aanhoorde en daarna de teksten controleerde.
Mijn kinderen, die mij steeds stimuleerden om door te gaan.
En onze goede vriend Marco Sanders, winnaar van het Groot Dictee, die al mijn teksten eens goed nakeek en taalcorrecties aanbracht.
Verschillende boeken en andere documentatie zijn belangrijk geweest bij de totstandkoming van dit boek. Zoals het boek van Wim Kan, Burmadagboek 1942-1945, waarin ik tot mijn verrassing ontdekte dat hij mijn vader een paar maal noemde. Ik wist wel van mijn vader dat Wim Kan een maatje geweest was in die hel, maar niet dat deze bekende cabaretier ook over mijn vader geschreven heeft. In het boek Westerlings oorlog kwam ik mijn vader ook een paar keer tegen.
Mijn hoop is dat dit boek een verrijking mag zijn voor jou. Misschien heb je familieleden die in eenzelfde situatie gezeten hebben of die ouders hebben gehad met zulke verhalen. Laat ze het lezen nu het nog kan.
Als lerares vind ik het boek ook geschikt voor scholieren in het middelbaar onderwijs, zodat zij weten hoe belangrijk vrijheid is. Vrijheid is een kostbaar bezit, dat gekoesterd moet worden en nooit mag worden misbruikt.
Want een volk dat zijn geschiedenis kent, kent zijn toekomst.
Agnès Laurey – Jimmink
Tekst van achterkant van boek “De Witte Anjer”
Talloze malen hoorde Agnès haar vader zijn levensverhaal vertellen. Na zijn overlijden besloot ze het aan het papier toe te vertrouwen, met als resultaat deze aangrijpende, waargebeurde roman.
Robert wordt als buitenechtelijk kind geboren uit een Joodse vader en een Duitse moeder. De ongetrouwde moeder vertrouwt haar baby toe aan haar oom en tante, maar zij kunnen de zorg voor het energieke jongetje niet aan. Ze binden hem vast aan zijn bed, verstopt in de kelder. Ernstig verzwakt wordt Robert net op tijd gered.
Zijn moeder is inmiddels getrouwd met een Nederlandse zakenman. Ze besluiten Robert zelf op te voeden. Als student komt hij in conflict met Hitler vanwege zijn karikaturen in een Joods ondergronds blad. Hij vlucht naar de ogenschijnlijke veiligheid van Nederland. Daar kan hij zijn draai niet vinden en meldt zich aan als KNIL-militair.
In het verre Nederlands-Indië lijkt het leven hem eindelijk toe te lachen, tot hij door de Japanners wordt gevangengenomen. Niet alleen de meedogenloze vijand, maar ook tijgers, slangen en tropische ziekten vormen een groot gevaar. Terwijl Nederland al in vrede leefde moest hij terug naar Nederlands-Indië om daar nog eens een oorlog van vijf jaar mee te maken.
De Witte Anjer is vanaf februari 2021 verkrijgbaar! En ook online te bestellen:
https://scholtenuitgeverij.nl/shop/de-witte-anjer/
STEM WOENSDAG 17 MAART:
OP JOSÉ IMLABLA VOOR ONZE MOLUKSE EN VETERANEN BELANGEN IN NEDERLAND
Wij vragen een ieder om onze website te volgen. Want wij hebben over negentien kiesregio’s ondersteuningsverklaringen nodig. Om zo te kunnen meedoen met de Tweede Kamer verkiezingen. Met name de Molukkers in Nederland hebben nu de keuze of ze in het jaar 2021 zeventig jaar Molukkers in Nederland ze echt iets willen doen. Doe mee, en steun ons! Een kleine moeite is het volgende voor ons allen te doen:
-
De volledige ondersteuningsverklaring waar José Imlabla opstaat komt binnen een week online ook via deze website. De verwachting is dat uiterlijk zondag 17 januari online komt, en of via mail opvraagbaar is.
-
Deze moet meegenomen worden naar het gemeentehuis, je moet 18 jaar zijn om de ondersteuningsverklaring te ondertekenen op het gemeentehuis. Neem jouw paspoort, en of ID en of rijbewijs mee. Je geeft aan dat je een ondersteuningsverklaring wilt ondertekenen in het bijzijn van een ambtenaar. Dezelfde ambtenaar gaat ook ondertekenen en voorziet de ondersteuningsverklaring van een stempel van de gemeente! Vraag je huisgenoten, en of familie om mee te doen. Vervolgens dient de ondertekende ondersteuningsverklaring te worden verzonden naar: José Imlabla, Germanenlaan 200 ,7312 JD Apeldoorn. Verstuur direct na ondertekening!
-
Wanneer je de ondersteuningsverklaring waar José Imlabla op staat kunt scannen mag je deze ook mailen naar: salahutu@gmail.com
-
In verband met de huidige corona-richtlijnen adviseren wij een afspraak te maken met het gemeentehuis vanaf maandag 18 januari 2021. Afspraak maken kan via de telefoon, maar dit kan tegenwoordig ook bij veel gemeenten via internet.
-
De gemeenten moeten meewerken om de ondersteuningsverklaringen ingevuld te krijgen. Dit is in opdracht van de minister van Binnenlandse Zaken, en Nederlandse overheid.
Maluku4Maluku is de enige Molukse volksbeweging die landelijk opkomt voor Molukse belangen, waaronder woonwijken, wijkgebouwen en gebedshuizen. Want er wordt duidelijk een uitsterfbeleid op de Molukse erfgoed in Nederland gepleegd. Het erfgoed dat gebaseerd is op de KNIL Ambonezen oftewel veteranen! Ingesloten in het Veteran & Family Care Programma! José Imlabla haar missie is om de eerste en tweede generatie van de Molukse veteranen niet alleen in kaart te brengen. Maar, ook om hiervoor veel aandacht te vragen om zo ook met politieke oplossingen te komen. Want winst in de politiek betekent ook winst om eindelijk de openstaande militaire ereschulden binnen te halen.
Campagneleider van José Imlabla is onze frontman Leo Reawaruw te bereiken via: salahutu@gmail.com
ER IS HOOP !!
GODS WEGEN ZIJN ONDOORGRONDELIJK ..