De Molukse Nona en Noes Haurissa woonden samen met KNIL-militairen in kamp Vaassen. 45 jaar geleden werd het kamp plotseling hardhandig ontruimd, omdat de gemeente de grond nodig had. Noes en Nona vertellen voor het eerst hun traumatische verhaal.
Sinds eind jaren 50 woonden er KNIL-veteranen met hun gezinnen in kamp Vaassen. Zij werden hier opgevangen tot ze terug konden naar hun geboortegrond in Indonesië. Ze waren vanuit daar gevlucht, omdat ze aan de kant van het Nederlandse leger meevochten in de onafhankelijkheidsoorlog.
‘Geen ontruiming, maar een militaire aanslag’
Het kamp werd in 1976 ontruimd door de marechaussee om verschillende redenen. De gemeente Epe wilde er een andere woonwijk bouwen, maar de ‘Molukkers’ hielden vast aan hun rechten, aan de grond waar zij als veteraan mochten wonen en wilden niet weg. Uiteindelijk is overgegaan tot ontruiming. Volgens Noes en Nona – beide kinderen van KNIL-veteranen – volkomen onterecht.
“Het is geen ontruiming, het is een militaire aanslag”, vertelt Nona. “Ik werd om 7:00 wakker van vreemde geluiden buiten de barak waar wij in woonden. Ik was hoogzwanger van mijn oudste dochter.”
‘Ik kon bijna niets meenemen’
“Ik keek naar buiten en zag rechts militairen op de grond liggen, allemaal met de loop op mij gericht. Links zag ik een pantserwagen staan, met zo’n grote loop, ook op mij gericht. We moesten weg, ik kon bijna niets meenemen. Een paar kleren, een gebedsbord en de bijbel.”
Voor Nona is het heel emotioneel dit verhaal te vertellen. “Wij hebben hier met onze kinderen nooit over gesproken. Als mijn dochter jarig is en ik zie haar, kan ik God alleen maar danken dat zij er is, dat zij positiviteit brengt. Dat ik nu dit verhaal kan doen.”
Valse informatie
Nona mocht – omdat ze hoogzwanger was – uit de barak en kwam in een tent terecht bij een militair. Ze vroeg hem waarom ze met zoveel geschut kwamen voor de vier gezinnen die in dat kamp woonden. Hij schrok. ‘Vier gezinnen?’, vroeg hij. De marechaussee kwam een volledig bewoond kamp ontruimen. Zij waren met valse informatie naar het kamp gestuurd.
Nona’s man Noes is aan zijn haren meegesleept en moest de gevangenis om verhoord te worden. Hij heeft nog steeds geen idee waarom. “Ze zetten mij onder druk, ze zeiden dat ze wapens bij mij hadden gevonden en dat ik dat moest toegeven. Dat was niet waar, ze hadden ook geen bewijs. Ze hoopten mij tot een verklaring te dwingen”, vertelt Noes.
Alles kapot en weggeroofd
Nona wist weg te komen uit het kamp en ging naar haar tante. “De avond na de aanslag keek ik tv. Ineens zag ik Noes in beeld. Hij werd aan zijn haren meegenomen. Ik schreeuwde uit en sprong voor de tv op de grond. Iedereen was bang dat mij of mijn baby iets zou overkomen, want ik ben een jaar eerder in 1975 tijdens de zwangerschap mijn zoon verloren. De dokter kwam en zag dat alles goed was.”
“Toen ik zei dat mijn vrouw zwanger was en ik naar haar toe wilde, mocht ik uiteindelijk gaan”, vervolgt Noes. “Ik wist niet waar ze was. Ik kwam aan bij onze barakken, die waren platgewalst en leeggeroofd. We waren net getrouwd, in dozen zaten onze huwelijkscadeau. Wat niet kapot was, is weggeroofd die dag. We voelen ons verraden.”
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/molukse-nona-en-noes-vertellen-na-45-jaar-voor-het-eerst-over-de-traumatische-ontruiming-van-kamp-vaassen-het-was-een-militaire-aanslag/
Donderdag 14 oktober 45 jaar na 1976 . .Een Vandaag Radio op NPO1 radio om 16.30 uur korte impressie interview met Nona en Noes Haurissa daarna vragen aan Maluku4Maluku…daarna op televisie gelijk na 18.00 uur NOS Journaal op Een Vandaag televisie Kamp Vaassen 14.10.76 DE GROEP PATTIMUKAY WERD VERRADEN DOOR BP RMS MANUSAMA(& DRIES VAN AGT) VERNEDERD MILITAIR AANGEVALLEN PANTSERWAGENS. TRANEN TRAUMA MAAR NOOIT VERSLAGEN!!! #OraEtLabora #LainSayangLain #Maluku4Maluku
Op de eerste plaats gaat mijn condoleance uit naar alle eerste generatie Bapa Bapa, dan Mama Mama eerste generatie” KNIL AMBONEZEN OP WEG NAAR HUIS” , “NAZATEN” en zo ook de niet te “vergeten kinderen” die anoniem te grave zIjn gelegd en her en der
verspreid begraven zijn in Nederland.
Het is ook mijn democratisch algemeen recht te pas en te onpas een reactie te geven zoals onze Frontman de heer Leo Rewaru een strateeg met het overeengekomen juridisch beleid dit heeft kunnen bewerkstelligen en ook de nazaten van onze eerste generatie KNIL Ambonezen te laten overtuigen van de juiste rechtvaardige feiten historische geschiedenis van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN Oo WEG NAAR HUIS.
De grootste doofpoot affaire in de Nederlandse koloniale geschiedenis van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN OP WEG NAAR HUIS 1950-2021,
Lees: 70 jaar lang hebben we moeten wachten, dat de juiste frontman opstaat en dat is de heer Leo Rewaru een strateeg en met een helder leesbaar beleid. Dit was reeds door onze frontman de heer Leo Rewaru middels juridische overeenkomsten bereikt.
Organusaties en Individuele personen hebben in al die tijd zitten slapen en ingkat diri sendiri untuk tjari nama en ongeoorloofde subsidies gelden binnen te halen achter de ruggen van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN
Namens en door de heer Leo Rewaru zijn daardoor concrete jurisldische afspraken gemaakt.
Nu de heer Leo Rewaru dit juridisch heeft bewerkstelligt gaan organisaties v.b. “Molukse knil graven leerdam” op eigen houtje buat tjari nama onderhandelen met beleidsmedewerkers en deBurgemeester van de Gemeente Leerdam, zonder strategie en beleid zo ook gaan individuele personen op eigen inititatief aan de haal, (De klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt) reden: “buat tjari nama en tjari subsidie oentoeng diri sendiri”
De juridische rechten van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN kwamen nooit ter sprake en als het wel ter sprake kwam werd het door diverse organisaties in de kiem gesmoord waaronde BP, diverse personen werden gebruikt om tweespalt te zaaien om de AMBONESE KNIL rechten van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN op weg naar huis te niet te doen en uiteindelijk om hun eigen hachje te verijken door middels subsidies aan te vragen dit ter wille om hun eigen.
Namens wie heeft de BP de opdracht gekregen om als spreekbuis te fungeren en te onderhandelen met Ruud Lubbers over de de gelden van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN??
Wat is de reden om spullen van onze eerste generatie KNIL AMBONEZEN OP WEG NAAR HUIS te tentoon stellen binnen het moluks historisch museum? Natuurlijk om subsidies binnen te halen, na jaren is het moluks historisch museum falliet gegaan en diegenen die dat aangevraagd hadden zijn met de noorderzon vertrokken. Wat mij opvalt, men houd hun mond dicht. Bekende gehoorde kreet: ” Diam diam, djangan omong.
Wat is/zijn de redenen om juist de onjuiste weergave te weergeven oude “ROESTBAKKEN TEN TOON TE STELlEN van onze eerste generatie KNIl AMBONEZEN OP WEG NAAR HUIS IN ROTTERDAM”? Let wel het is niet de juiste weergave, mijn advies: “aan die personen die hebben meegewerkt en oude roestbakken tot stand hebben gebracht: Duik in de juuste historische geschiedenis, lees oonieuw de juiste geschiedenis en weergave opnieuw door!!!!
Mijn boodschap dit is geen droom en of hersenschim, dit is de waarheid die onze frontman de heer LEO REWARU, strateeg en met beleid op media, facebook, en eigen site MALUKU4MALUKU naar buiten heeft gebracht en ook bewerkstelligt, geen enkele organisaties heeft deze doofpot affaire naar buiten gebracht. Wil je voor je eerste generatie KNIL AMBONEZEN op weg naar huis hun rechten en rechtvaardigheid op te eisen en op agenda te zetten wordt je als gek verklaard. De bekende gehoorde kreet en uitlating: “Dia mau bikin apa lagi, djangan dengar dia”
FRONTMAN DE HEER LEO RREWARU NIEMAND EN OOK NIEMAND HOUDT U TEGEN EN ZET UW STRATEGIE EN JURIDISCH BELEID VOORT. MIJN STEUN HEEFT U.
ITS NO TIME TO WASTE!!