Velen binnen onze Molukse samenleving in Nederland begrepen niets van de visie die Maluku4Maluku onder aanvoering van frontman Leo Reawaruw ontwikkeld was. Dat is dat je terug moet naar de basis. Terug naar de juridische historische term “KNIL Ambonezen ” wil je alles in historisch perspectief plaatsen. Dit om de openstaande militaire ereschulden binnen te halen. Maar ook de erkenning en waardering eindelijk voor de eerste generatie binnen te slepen. Dat “Ambonezen” oftewel Molukkers in kleurrijk Nederland een speciale positie bekleden als bevolkingsgroep, omdat zij veteranen zijn. Dat gebeurde al in het jaar 2017 met behulp. en in samenwerking met de toenmalige Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht Hans van Griensven (druk op onderstaande YouTube) en de Nederlandse Veteranen Instituut onder leiding van toenmalige directeur Ludy de Vos . In het jaar 2021 ontwikkelen wij als Maluku4Maluku alles door met de huidige Inspecteur Generaal der Krijgsmacht Frank van Sprang en de huidige directeur van de NVi brigade-generaal Paul Hoefsloot .  Eindelijk door hard werken en goed samenwerken komen er oplossingen. Om de oudste en smerigste toeslagenaffaire van Nederland doorspekt met schendingen van mensenrechten samen op te lossen.  Binnen de oplossingen dient er ook plaats gemaakt te worden voor al de gedane pijn en leed tegenover generaties KNIL Ambonezen en hun relaties, die  over is gegaan naar transgenerationeel-trauma binnen onze generaties. Maluku4Maluku is in samenwerking met de Nederlandse Veteranen Instituut op weg dit in te gaan vullen. Er is een team met Molukse hulpverleners al vanaf de maand augustus bijna wekelijks aan het brainstormen, om een plan van zorg en nazorg dit jaar nog te presenteren. Groep Leasa (kamp Westerbork) en Groep Pattimukaij Noes Haurissa Nus Pattimukaij (kamp Vaassen) en kamp Westkapelle en kamp Vught en meer groepen die zich vasthielden aan de KNIL rechten destijds krijgen eindelijk de eer en roem via onze “samengesmolten Molukse volksbeweging”  onder de vlag van Maluku4Maluku.

 

Voorheen werd er verteld dat het laat was, en is. Dat is het zeker, maar het is nooit te laat. Beter laat dan nooit, en er zijn nog steeds mannen en vrouwen van onze eerste generatie in ons midden. Zij dienen het mee te gaan maken voor hun hele generatie, zij staan symbolisch voor onze gehele eerste generatie. Het is dan ook schandalig dat zij het mee moeten maken, dat enkelen van hun kleinkinderen en zelfs kinderen menen te moeten zeggen dat onze KNIL Ambonezen “oorlogsmisdadigers” zijn. Dat er ook volgelingen zijn van ene Fridus Steijlen die zegt dat zij vluchtelingen, oorlogsmisdadigers zijn. Daarnaast zegt Fridus Steijlen dat de Molukse wijken niet meer voor de derde generatie en daarop volgende generaties meer is.

Maluku4Maluku vindt dit onbegrijpelijk, en zijn volgelingen  spugen op Maluku4Maluku? Er zijn enkele Molukkers die beweren dat ze niets met Maluku4Maluku te maken willen hebben. Ook niet met onze visies en stappenplannen. Maar wie heeft het plan “bijzondere status graven” bedacht? (Kijk op onderstaande YouTube) Niets met Maluku4Maluku willen, maar wel met andermans veren willen pronken. Een ding is zeker, met de 65 jaar Molukkers in Nederland werd er niet meer zoveel over de KNIL Ambonezen geschreven of gesproken. Dat is nu geheel anders, dat is allemaal te danken aan onze stappenplan of strategie.

 

Nogmaals de bijzondere status van en voor de graven komt uit de koker van onze frontman Leo Reawaruw, die op verzoek van KNIL Ambonees veteraan bapa Abe Paliama(R.I.P.) dat bedacht. Let wel herbegravingen op de Nationale Veteranen Begraafplaats Loenen, en de bijzondere status van de graven in gemeenten worden toegekend niet aan oorlogsmisdadigers! Maar aan veteranen, dat betekent dat wij trots moeten zijn.

Dat de veteranenstatus van onze eerste generatie ons wel een speciale plaats geeft in kleurrijk Nederland. Het is belachelijk dat eenlingen nog een podium steeds krijgen bij online-programma’s. (Kijk op onderstaande YouTube) Ligt het nu aan de spreker of aan de samenstellers? De waarheid zal wel in het midden liggen, of niet?

Maluku4Maluku heeft daarom op zaterdag 11 december een vergadering georganiseerd in samenwerking met Team Vaassen, met als speciale gastspreker mr. Bauke Geersing. Bauke Geersing is de auteur van het boek Kapitein Westerling “Mythe of werkelijkheid” en zal een uitleg geven dat men de KNIL Ambonezen niet als oorlogsmisdadigers mag bestempelen.

Andere onderwerpen zullen zijn onder andere de militaire aanval op Kamp(en niet woonwijk) Vaassen. De getroffen families dragen de naam groep Pattimukaij ook aanwezig zal de woordvoerder zijn van Ambonezenkamp 1976 Vaassen Tinus Pattimukay. Binnen nu en een week zal de gemeente Epe een brief krijgen, met bijlagen waarin op briefpapier van de gemeente Epe erkent wordt dat zij hoofdverantwoordelijk is. Uit dit doofpotdossier blijkt nu dat er twee families nadat de gemeente schuld had bekend in het jaar 1976, de schadeloosstelling hebben gehouden.

 

Families die slachtoffer werden van de militaire actie op 14 oktober 1976 hebben Maluku4Maluku als hun belangenbehartiger, uit het dossier blijkt dat de gemeente Epe toegeeft hoofdverantwoordelijk te zijn. Binnen een week krijgt de gemeente een mail van Maluku4Maluku, ook zullen enkele perskanalen een kopie krijgen.

Geersing komt vanuit Frankrijk en Pattimukaij uit België naar Vaassen. Ook in de vergadering zal mogelijk het draaiboek besproken worden voor de herbegrafenis van het echtpaar van de KNIL Ambonees-veteraan Alex Leasa(dus ook zijn vrouw Leasa-Nicolaas). Wanneer er op zaterdag 11 december geen extra maatregelen gelden in verband met corona-crisis van de Delta-variant gaat alles door. U kunt een zitplaats aanvragen vanaf nu:

KNIL-Ambonees wordt herbegraven op nationale veteranenbegraafplaats in Loenen: ‘Enorm symbool’ 

De Nationale Veteranenbegraafplaats in Loenen krijgt volgende maand een bijzondere herbegrafenis. Voor het eerst krijgt een KNIL-Ambonees daar de postume erkenning als veteraan waarvoor hij vele jaren vocht. Maluku4Maluku, dat optreedt als belangenbehartiger van Molukse veteranen en hun kinderen, spreekt van ‘een enorm symbool’.

De Nationale Veteranenbegraafplaats werd vorig jaar geopend door koning Willem-Alexander. Inmiddels zijn ongeveer dertig van de negenhonderd beschikbare graven in Loenen uitgegeven en zijn er pakweg veertig as verstrooiingen geweest. Een KNIL-militair is er nog niet de laatste eer bewezen, zegt coördinator Hans Bleijerveld.

Voorbereidingen daartoe worden nu voor het eerst genomen. Alex Leasa, een Ambonees die streed in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL), krijgt in het herdenkingsjaar van 70 jaar Molukkers in Nederland postuum de plek waar hij bij leven voor vocht: te midden van veteranen. ,,Dat is een groot symbool van erkenning en waardering, het hoogtepunt van dit herdenkingsjaar’’, vindt Maluku4Maluku-frontman Leo Reawaruw. 

Op transport

Bijna 13.000 Ambonezen die dienden in het KNIL werden op transport gesteld naar Nederland. Daar werden ze gehuisvest in kampen, waaronder het barakkenkamp in Vaassen. De behandeling die ze kregen was beschamend, werd later erkend. De Eper burgemeester Tom Horn stuurde begin dit jaar nog samen met tien andere burgemeesters een brief naar het kabinet met de oproep om het leed te erkennen dat de Molukkers is aangedaan.

Alex Leasa was vanuit het Molukse woonoord op het terrein van het voormalige doorgangskamp Westerbork een van de oud-strijders die voor erkenning van hun positie streden. ,,De drie gulden zakgeld per week die ze kregen en eten uit de gaarkeuken weigerden zij demonstratief’’, legt Reawaruw uit. ,,Ze trokken in plaats daarvan iedere dag hun KNIL-uniform aan en hesen de Nederlandse vlag. Ze hadden onder Nederlands dienstbevel gestaan en waren Nederlandse veteranen. Daarvoor wilden ze erkenning.’’  

Onhoudbaar

,,In het kamp werden ze erop aangevallen dat ze de Nederlandse vlag hesen en aangaven: ‘We zijn geen Zuid-Molukkers, we zijn geen RMS (Republik Maluku Selatan, red.) maar wij zijn KNIL-Ambonezen. Ze verhuisden daarom naar Vossenbosch in Hoge Hexel (ook daar barakken, overgebleven uit de Tweede Wereldoorlog, red.) en deden daar hetzelfde. Dat bleek onhoudbaar en uiteindelijk gingen ze naar een boerderijtje in Wierden, dat een vlaggenmast bleek te hebben en waar ze hetzelfde deden.’’ 

 

Op oude televisiebeelden is te zien wat de consequenties van die opstelling waren. Als er niet vanuit bijvoorbeeld de kerk voedsel werd aangeboden, moesten de volwassenen en hun kinderen maar wat meer water drinken, vertelde Leasa. (Kijk naar onderstaande YouTube)

In eenzaamheid

Op 23 december 2013 overleed hij op 85-jarige leeftijd. Althans: dat is bij autopsie vastgesteld als datum van overlijden. Hij stierf in eenzaamheid en pas na een aantal dagen werd zijn lichaam ontdekt. De gemeente Wierden regelde zijn begrafenis en onderhoudt sindsdien zijn graf.

,,Zijn wens was te worden begraven als militair, maar dat is er dus niet van gekomen’’, zegt Reawaruw. ,,In Loenen kunnen we hem alsnog de militaire begrafenis geven waar hij recht op heeft, samen met de vrouw met wie hij getrouwd was.’’

,,Mooier dan dit kan niet’’, vindt Reawaruw. ,,Dit zijn mensen die in oorlogstijd hebben gediend voor ons land. Geen misdadigers, maar veteranen. Dat we voor hun reputatie vechten, is niet alleen voor nu, maar ook voor de toekomst. Opdat hun nakomelingen later niet hoeven zeggen dat ze afstammen van – met alle respect – gastarbeiders, maar van veteranen.’’    

Bereidheid is er

Hans Bleijerveld, coördinator van de nationale veteranenbegraafplaats en directeur van het team bijzondere uitvaarten van Monuta, bevestigt dat de voorbereidingen voor de herbegrafenis worden getroffen. De bereidheid om mee te werken is er bij de veteranenbegraafplaats, zegt Bleijerveld.

De herbegrafenis is nog wel van een aantal dingen afhankelijk, zegt hij. Zo staat om praktische redenen nog niet vast dat het op zijn sterfdag 23 december gebeurt of enkele dagen eerder, moet de burgemeester van Wierden formeel nog toestemming geven en is goedkeuring vereist voor het herbegrafenisplan, omdat het begraven op dezelfde dag dient te gebeuren als het opgraven. Verder moet Leasa’s veteranenstatus formeel nog worden bevestigd.

Bleijerveld veronderstelt dat de herbegrafenis een combinatie wordt van ceremonieel met een invulling vanuit de culturele achtergrond. ,,Maatwerk, in lijn met deze bijzondere situatie.’’ (Kijk naar onderstaande YouTube)

 

Je las een krantenartikel die verscheen op donderdag 11 november 2021 geschreven door G. Leeflang voor de krant “De Stentor” online ook te vinden op www.ad.nl