Besloten vergadering in de Rank te Vaassen
Na de eerste generatie heeft de tweede generatie ook de pijn en leed meegemaakt, zij allen zijn als kinderen, de rechthebbenden van de grafrechten. En betalen de kosten van de grafrechten en willen dus ook in alle rust kunnen vergaderen. En beslissen over wie hun woordvoerder gaat worden, niet alleen in grafrechten. Dit gaat de laatste maanden op voor de Molukse gemeenschap in wijk Vaassen. Waar de hoofdbewoners of huurders van de woningen bestaat uit de tweede generatie.
Maar ook in andere zaken die men als traumatisch ervaart, geeft de tweede generatie in Vaassen vertrouwen richting TEAM VAASSEN / MALUKU4MALUKU. Daarom heeft Maluku4Maluku in samenwerking met TEAM VAASSEN afgelopen zaterdag een besloten vergadering gehouden in de Rank te Vaassen. Twee weken voor de vergadering van 2 oktober hebben personen bij ons gemeld nadat ze ons allen vertrouwden. Zij speelden Maluku4Maluku vertrouwelijke informatie door, met de vraag of wij het aan de kaak wilden stellen. Maar vooral de klok wilden gaan luiden in Vaassen!
Een van de zaken is de zogenaamde “ontruiming” wat geen ontruiming was! Want in de hoofdstad Amsterdam zijn er ontruimingen geweest, maar daar zijn geen beelden van inzet van militaire pantservoertuigen. Zelfs niet met de zogenaamde “krakersrellen tijdens de troonwisseling van koningin Beatrix” maar wel in de militaire actie in Kamp Vaassen op 14 oktober 1976. Wat was het dan wel? Lees in onderstaande artikel die in de Stentor en ook op de website van Algemeen Dagblad te lezen is. Maar in onderstaande artikel wordt verwezen naar een interview met Dries van Agt in de NRC, wil je die lezen?
KIJK DAN NAAR:
Dries van Agt_ ‘Aan de Molukkers is groot onrecht bedreven’ – NRC
In 1976 werd het Molukse woonoord Vaassen met geweld ontruimd. Ook toen was u minister van Justitie.
„Zeker. Maar ik heb daar nooit enig probleem mee gekregen in het kabinet of de Kamer. Wij waren daar blijkbaar onvoldoende van doordrongen.”
Maar wordt het niet tijd om te beseffen dat na de militaire actie op ongewapende en onschuldige veteranen en hun thuisfront de woedde binnen de Molukse samenleving groeide tot een kookpunt. Dient men niet eens eindelijk door te krijgen dat zeven maanden later mede door de militaire actie in Vaassen het mis ging in de provincie Drenthe. Jazeker men veroorzaakte in Vaassen een gevaarlijke kettingreactie, met vreselijke gevolgen voor de gehele Nederlandse samenleving. Dit mogen de bestuurders van de gemeente zich aanrekenen! Maar ook Dries van Agt die weer zijn handen in onschuld wilt wassen.
Geen excuses van de koningshuis nodig!
De laatste half jaar is er een schreeuw ineens vanuit alle hoeken vanuit de Molukse gemeenschap, die dit laat doorklinken via de burgemeesters waar men woont! Excuses!! Erkenning van het leed die ons is aangedaan! Dit is totale lariekoek. Waarom? Het vreemde van ons Molukkers is het volgende, men wilt niet zien hoeveel winstpunten wij als Maluku4Maluku hebben binnengesleept op eigen kracht. Zonder subsidies, vele Molukse organisaties kunnen dat niet navertellen. Er zijn enkele organisaties en ook zogenaamde wijkraden willen niets met ons te maken hebben. Maar ze willen het wel over grafrechten hebben, dat is niet goed te verdedigen. Want de term grafrechten voor KNIL Ambonezen komt uit onze koker.
Het is dus weer hetzelfde verhaal wat ons 70 jaar op achterstand heeft gezet. Onkunde en vooral jaloezie, en ook het haantjesgedrag(tjari muka). En de haantjes willen met anderman veren pronken. Want er is een oplossing en dat is het Veteran & Family Care Programma – KNIL Ambonezen die werd ondertekend door de toenmalige directeur Veteranen Instituut drs. Kolonel Ludy de Vos en onze frontman Leo Reawaruw. Daarin staat een tweesporenbeleid in verwerkt, die door de corona-crisis achterstand heeft opgelopen. Maar op dit moment hard aan gewerkt wordt door Maluku4Maluku en de overheid om dit kort te sluiten. Daar moeten wij met ons allen achter gaan staan, want dan praten we eindelijk over de oplossing naar materiele en immateriële compensaties oftewel oplossingen. Het woord materiele compensatie staat voor het betalen van openstaande militaire ereschulden. Immateriële compensatie staat voor zorg en nazorg zoals omschreven staat in de veteranenwet waar de KNIL Ambonezen en hun thuisfront onder vallen. Molukkers maar ook Nederlanders verwijten ons dat wij niet streven naar eenheid. Maar het woord eenheid is een grote valkuil in onze samenleving 70 jaar lang. Want zoals in de Rank werd verkondigd, wij hebben geen tijd om eenheid te vormen. Onze eerste generatie moet het meemaken het inlossen van hun ereschulden, en onze eerste generatie is niet meer groot in getale. Wat wij nodig hebben? Zijn de juiste mensen en organisatie(s) op de juiste plaats om ons te loodsen. Naar oplossingen die wij samen met de Nederlandse overheid moeten gaan binnenhalen voor de zomer van het jaar 2022. Is iedereen vergeten dat op landgoed De Zwaluwenberg in Hilversum in het najaar van 2017 excuses zijn aangeboden, maar ook erkenning en waardering is uitgesproken. Zijn we de beelden vergeten van de Nederlandse Veteranendag in het jaar 2018!
Dries van Agt spreekt ineens uit dat koning Willem-Alexander excuses dient aan te bieden. Is Dries van Agt nu zwaar aan het dementeren, want het koningshuis draagt geen politieke verantwoording meer.
De regeringen zijn politiek verantwoordelijk, maar ook Dries van Agt die verantwoordelijk was als minister voor de militaire belegering en aanval op onschuldige en ongewapende Nederlandse veteranen en hun thuisfront. Dries van Agt moet met de gemeente Epe heel snel excuses aanbieden! Willen we niet eens spreken over de beëindiging van de treinkaping in 1977 met betrekking tot Dries van Agt. Wij willen dan graag verwijzen naar de speech die generaal b.d Dick Berlijn heeft uitgesproken, in het bijzijn van onze frontman Leo Reawaruw.
Generaal(b.d) Dick Berlijn volledige toespraak 25 augustus herdenking Leeuwarden
Molukkers in Vaassen eisen excuses voor militaire operatie tegen burgers
Vaassense Molukkers eisen excuses van de gemeente Epe voor de ‘ontruiming’ van het barakkenkamp, waarin voormalige KNIL-militairen woonden. Dat was op 14 oktober 1976 een militaire operatie met pantservoertuigen, zegt woordvoerder Leo Reawaruw, waarbij met scherp op burgers werd geschoten.
Reawaruw is voorzitter van de stichting Maluku4Maluku, die optreedt als belangenbehartiger van de Molukse veteranen en hun kinderen. Hij maakte zich onder meer sterk voor het verlenen van eeuwig gratis grafrecht voor voormalige KNIL-militairen, waartoe de Eper gemeenteraad vorige maand besloot.
Hij is blij met dat gebaar, waarmee de gemeente de Molukse militairen van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger postuum egards en respect wil geven. Het is schandalig hoe het Rijk hen heeft behandeld sinds ze zeventig jaar geleden op transport naar Nederland werden gesteld, vindt de gemeenteraad, Epe is zijn Molukse inwoners ‘echt iets verschuldigd’.
Militaire actie
Dat is niet voldoende, vinden de Molukkers. Op de plek waar nu de wijk Berkenoord 2 staat in Vaassen – tien hofjes van circa dertig huizen – woonden KNIL-Ambonezen van 1958 tot 1976 in een barakkenkamp. ,,Dat werd op 14 oktober van dat jaar ‘ontruimd’, zo heet het. Maar het was geen ontruiming. Het was een militaire actie tegen onschuldige burgers, door de militaire politie en het leger’’, zegt Reawaruw. ,,Daar moet erkenning voor komen, de gemeente Epe moet erkennen dat er fouten zijn gemaakt.’’
Volgens de ‘frontman’ van Maluku4Maluku was het een gebeurtenis met enorme impact. ,,In de jaren 80 was er een reusachtig drugsprobleem in Vaassen. Dat kwam voort uit die traumatische gebeurtenis.’’
Boterhammetje smeren
,,De tweede generatie is door deze gebeurtenis getraumatiseerd’’, zegt Reawaruw. ,,Stel je voor wat het met iemand doet, als hij z’n boterhammetje smeert en naar school wil gaan, maar zich rot schrikt doordat er ineens een tank naast z’n huis staat. Want dat is wat er gebeurde: ze kwamen met pantservoertuigen…’’
,,Het voelt zo onwerkelijk als je zoiets overkomt’’, zegt hij. ,,Er werd nota bene met .50 kogels geschoten. Zware munitie, gebruikt tegen burgers!’’ Nu de plaatselijke politiek zich heeft uitgesproken over de grafrechten van de eerste generatie, moet direct worden doorgepakt, zegt hij, en moet dit pijnpunt ook de wereld uit: ,,We willen excuses.’’
Als Reawaruw dit op zaterdagmiddag aan de orde stelt tijdens een vergadering van Maluku4Maluku in Vaassen, corrigeert hij zich direct. ,,Nee, we eísen excuses! En zodra we die krijgen, gaan we aan compensatie denken’’, zegt hij. ,,Het platwalsen van het kamp werd nota bene met smoezen gerechtvaardigd. Er zouden wapens liggen. Nou, er zijn twee katapulten gevonden…’’
Gewond
Rizael Pelamonia (68) woonde in 1976 in een woningwetwoning vlak naast het kamp, waar dertig gezinnen naartoe waren verhuisd. De andere KNIL-Ambonezen wilden niet verhuizen, zegt Pelamonia, uit vrees hun rechten als KNIL-veteraan te verspelen
Een scherf ketste omhoog en raakte mij in mijn nek, het bloed stroomde eruit
De gewelddadige manier waarop een einde werd gemaakt aan het woonoord, zal hij nooit vergeten. ,,In de vroege ochtend hoorden we het geluid van pantservoertuigen aanzwellen. Barakken werden omver gereden. Mensen werden gewelddadig behandeld. Ik herinner me hoe woedend mijn vader – ex-KNIL-militair – was. Er waren gevechten. ’s Middags schoot een agent met een uzi voor mij op de grond. Een scherf ketste omhoog en raakte mij in de nek, het bloed stroomde eruit. Na de operatie in het ziekenhuis zei de dokter dat ik God mocht danken dat ik nog leefde. Twee centimeter verder en m’n slagader was doormidden geweest.’’ Hij laat het litteken in zijn hals zien.
Eén gulden
Reawaruw wijst op correspondentie tussen de gemeente en de minister van Financiën. Epe vroeg het Rijk om de grond van het kamp voor één gulden over te dragen aan de gemeente, om er woningen te bouwen. De barakken lagen middenin het gebied van een bestemmingsplan dat dit in 1969 mogelijk had gemaakt en ‘medewerking van het woonoord’ was dan ook nodig, gaf de gemeente aan. ,,In verband met interne tegenstellingen zal die medewerking slechts moeilijk te verkrijgen zijn,’’ voegde ze eraan toe. Het Rijk diende de ontruiming te regelen en het woonoord ‘kaal’ op te leveren, gaf Epe aan. Met de ‘ontruiming’ werd dat geregeld.
De randvoorwaarde dat er circa 75 woningen zouden worden gereserveerd voor Molukse KNIL-militairen die er tegen een lage huur mochten wonen, lijkt Epe te zijn vergeten, zegt Reawaruw. Op dit moment speelt een kwestie dat iemand uit de derde generatie er na het overlijden van oma uit moet. Als een woning nog steeds door een directe nazaat wordt bewoond, mag deze er niet worden uitgezet, vindt Reawaruw.
Dries van Agt
De verplichtingen richting Molukse gemeenschap lijken niet meer te worden gevoeld, ziet hij, en dat steekt. Hij is blij dat ex-premier Dries van Agt deze week in het NRC pleitte dat de koning excuses maakt voor hoe de Molukkers zijn behandeld en dat in dat artikel ook werd gerefereerd aan ‘Vaassen’, toen hijzelf minister van Justitie was. ,,Epe mag niet achterblijven.’’
Einde krantenartikel in onze volgende nieuwsbericht zullen wij een verslag doen van onze afgelopen bijeenkomst in de Rank van afgelopen zaterdag 2 oktober!
